به گزارش ایسنا، سامانه مزبور این تصاویر را با استفاده از تلسکوپ 40 سانتی‌متری و دوربین‌های مادون قرمز خود تهیه کرده است.
این کاوشگر با هدف جستجوی سیارک‌های خطرناک و همچنین کمک به انتخاب یک شی نزدیک به زمین به عنوان بخشی از تلاش در بازیابی سیارکی آژانس فضایی، طراحی شده است.
ناسا مدعی است NEOWISE ابزاری قدرتمند برای کشف، دسته‌بندی و درک سیارک‌های منظومه شمسی است.
در میان نخستین تصاویر فضای عمیق که توسط این کاوشگر بدون سرنشین ارسال شده، سیارکی به نام (872) Holda به چشم می‌خورد که در سال 1917 کشف شد.
قطر این سیارک 42 کیلومتر بوده و در کمربند سیارک‌های بین مریخ و مشتری ساکن است.
بنا بر اعلام ناسا، تصاویر ارسالی به دانشمندان و مهندسان زمینی امکان ارزیابی کیفیت مشاهدات NEOWISE را می‌دهد.
سامانه مزبور در تاریخ 14 دسامبر سال 2009 پرتاب شد و حیات خود را به عنوان تلسکوپ وایز (WISE) ناسا آغاز کرد.
مسئولیت این سیستم، جستجوی تمامی آسمان برای یافتن اشیای تاریک مانند کوتوله‌های قهوه‌ای در طیف مادون‌قرمز گزارش شده است.
تلسکوپ فوق حساس این فناوری به منظور انجام ماموریت خود تا دمای منفی 266 درجه سانتی‌گراد سرد شد؛ این امر از طریق جاسازی آن در درون یک سرماسنج حاوی هیدروژن جامد صورت گرفت.
عملیات اصلی تلسکوپ وایز با پایان یافتن هیدروژن آن به اتمام رسید و سرانجام در فوریه سال 2011 از انجام ماموریت خلع شد، اما در سپتامبر سال 2013 پس از 31 ماه خواب زمستانی، دوباره فعالیت‌اش را از سر گرفت.
فناوری مزبور در مدار 525 کیلومتر بالاتر از سطح زمین قرار گرفته و هر 95 دقیقه یک بار حول سیاره خاکی می‌چرخد.
با از سرگیری فعالیت این تلسکوپ، ماموریت سه ساله آن به جستجوی سیارک‌هایی می‌پردازد که شاید تهدیدی برای زمین باشند.
ناسا پیش‌بینی کرده این سامانه بیش از 150 شی نزدیک به زمین (NEO) را خواهد یافت و اندازه و ویژگی‌های 2000 سیارک دیگر را نیز بررسی خواهد کرد.
